معنای چیستا
واژه شناسی
واژهﻯ چیستا و چیستی در اوستا از مشتقات ریشهﻯ cit- به معنی دانستن و دریافتن است.[3] برگردان این واژه در تفسیر پهلوی، فرزانگ[4] به معنی دانش و فرزانگی آمده است و در گاهان نیز به این معنی بهﮐار رفته و در سایر بخشﻫای اوستا هم اسم مجرد و هم به معنی نام ایزد دانش آمده است.[5]
"چیستی" در اوستا مشتقات زیادی دارد از آنﺟمله میﺗوان به چیستیونت[6]در معنی دانشمند و همﭼنین به نام سومین دختر زرتشت، پئوروچیستا[7] به معنی پردان و بسیار فرزانه اشاره کرد.[8]
نام این ایزدبانو در اوستا بیشتر با نام ایزدبانو «دین» همراه میīید و شانزدهمین یشت اوستا (دینﻳشت) که در ستایش و نیایش چیستا است، از جهتی به زرتشت و دین وی اختصاص دارد. برخلاف چندین یشت دیگر که در آنها شهریاران، پهلوانان، نامداران، ایزدان و ایزدبانوان را میﺳتایند، در دینﻳشت تنها زرتشت و همسرش هوُوی[9] و آتربان (پیشوای دینی) و شهریار کشور، ایزدبانو چیستا را میﺳتایند.[10]
جایگاه و اهمیت چیستا
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی